Vorige week had ik hier, naast onzen Bob en Mel, ook twee ex-collega's van Topsport ABC op bezoek. Eén van hen, Bert Ackaert, naar mijn mening de toekomstige paus onder de triathlontrainers :-), heeft voor mij in grote lijnen een planning uitgewerkt tot aan de Ironman in mei. Het zal niet van de poes worden. Nagenoeg elke week zullen de beentjes om en bij de 20 à 25u in beweging zijn met de week van 9 maart een overload aan volume (om en bij de 35 uurtjes trainingsplezier). Dit leek me een serieus boterhammetje om dat nog te beleggen met 40u Green Team-werk dus de verlofaanvraag voor die week ligt al op de bazin haar bureau. Per toeval kreeg ik eergisteren van Bertje Jammaer de mail dat zijn vliegtickets geboekt zijn voor 11 maart. Wat kan ne mens nog meer wensen dan zich klaar te stomen voor een wedstrijd in het gezelschap van de winnaar van vorig jaar. Ik denk dat die week het licht 's avonds redelijk vroeg uitgeknipt zal worden in 166B. Na de overload twee weken rustig aan want het laatste weekend van maart zou ik graag eindelijk nog eens een nummer opspelden tijdens de halve triathlon van Gran Canaria. Laat ons zeggen dat dat tot hiertoe zowat het enige noemenswaardige gepresteerde wapenfeit is dat ik kan voorleggen. Na Gran Canaria een weekje uitblazen en dan tot aan de tapering voor de IM een paar weken de intensiteit opvoeren en iets minder op het volume focussen.
Jean-Marie Pfaff gewijs dien ik hier toch ook eens even een commercieel blokje in te voeren. Zoals de meesten weten was mijn vertrek richting Lanzarote in september een grote gok. Ik vertrok immers opnieuw naar de zon met een stevige bursitis aan de getormenteerde heup in de valies. Als toetje had ik voor deze gok ook nog eens een fantastische full time job aan Topsport ABC opgezegd. Ook de pogingen van de ma en de pa om niet zo stom te zijn konden me niet overhalen. Er stond nog een project te wachten in Lanzarote, ook al geloofde ik er zelf niet volledig in, ik moest het proberen. Na een paar weken rust ben ik begonnen met loopjes van 1km en een weektotaal van 5km. De eerste twee maanden gingen gepaard met verschillende stappen voorwaarts maar regelmatig terug éne achterwaarts in het gezelschap van twee tabletjes Ibobrufen 600mg. Vanaf november kreeg ik van Rudi van Trisport "Chondroprotect" ter mijner beschikking. Sindsdien loop ik kilometers zoals ik nooit tevoren heb gedaan. Deze week staan er 90km op de teller in 6 dagen tijd, zonder enige reactie. Sinds ik Chondroprotect neem is het laagje stof op de ontstekingsremmers zienderogen aan het toenemen. Als iets goed is dient het gezegd of geschreven te worden! Bij deze... Als de gewrichten bewegen als schuurpapier, zeker eens kijken op http://www.trisport.be/. Ik gaan hier natuurlijk ook nog niet te uitbundig worden. De weg is nog heel lang, ik moet voorzichtig blijven, maar het doet gigantisch deugd om na een jaar miserie terug kilometers te kunnen lopen zonder zorgen.
De groeten allemaal daar in Antarctica. Hier ook niet geweldig maar waarschijnlijk wel 30°C warmer.
zaterdag 10 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Als je nu ook nog wat Duits op z'n Pfaffs op je blog zou gooien, klopt VTM binnenkort bij je aan voor een docusôap!!
Grtz
Een reactie posten