Godaften,
Ik begin hier aan mijn laatste half uurtje staalharde arbeid in de fitness. Terwijl er in de Stroop al vrolijk van de frisse Leffe wordt genipt moet ik hier sebiet nog 5 man en ne paardekop uit de fitness jagen om om 20h de deuren te sluiten voor vandaag.
Nog 4 werkdagen te gaan overigens en weer een weekje vakantie in Denemarken. Het gaat weer deugd doen. Dan zal het weeral een 5 weken geleden zijn dat ik Louise nog eens gezien heb. Er zijn idealere situaties maar we kunnen er momenteel weinig aan veranderen. Het zij zo. Ik heb het hier verder wel nog steeds super naar mijn zin. Voor de moment goei sfeer in ´t bikecenter, stralende zomermaand september achter de rug en de blessure betert van dag tot dag. Ik heb gelukkig steeds eivolle dagen ( trainen, werken, revalidatie-oefeningen) zodat ik altijd wel met iets bezig ben en quasi nooit in mijn eentje op het appartement zit.
Voor onzen Bob ziet het er ook niet slecht uit. Hij kwam hier net de fitness binnen gestrompeld. Terug van een korte testtraining om te zien of de basisconditie nog aanwezig was om na de ziekte toch nog deel te nemen in Florida. 200km op de fiets door de lavavelden onmiddellijk gevolgd door een 3km tempoloopje. Training voelde goed aan dus ik denk dat zijn tweede ironman van het jaar terug op het programma staat.
De bedste ønsker alle samme,
Hils,
Ben
zaterdag 29 september 2007
woensdag 19 september 2007
We leven nog
Ha die Belgen,
Weeral veel te lang geleden natuurlijk dat ik nog eens iets op den Blog gedropt heb.
We zijn hier nu toch weeral een zestal weekskes hard labeur aan het verrichten. Vorige weekend onze Caramellen jubulee (een jaar zijn wij al aan het knoeften op Lanzarote) gevierd.
De laatste weken van augustus een deugdoende rustperiode ingelast: gewoon doen waar ik zin in had, eten wat ik wilde, is een discovloerke kapot shaken, een weekendje Fuerteventura met Melanieke, kortom den break die ik nodig had om weer heelemaal klaar te zijn voor mijn volgend avontuur. Amerika Bobke komt eraan. Op 3 november ben ik ingeschreven voor de volledige Ironman van Florida. Sinds eind augustus fiets en loopsloefkes terug van stal gehaald en begonnen met de voorbereiding. De eerste weken echt schitterend getraind. Veel samen kunnen trainen met Bert Jammaer, gene pannekoek men gedacht , we zijn een paar keer binnengereden met gemiddelden op men kilometertellerke, ja men oren. Ik moet zeggen dat ik blij was met het inspecteren van zijn achtertubekes op sommige momenten (mijn pronostiek voor Bert in Hawaii: 18de). Bovendien kon den kleine broeder mijn verdrinkpartijen in mijn wedstrijden niet langer aanzien en hebben we sinds onze terugkeer al ettelijke zwempartijkes samen afgewerkt. Vollen teut, alles uit de kas, gewoon zoals dat meestal op de Go like Hell trainingskes met zwemkanonnen Kris Herremans en Jan Cools het geval was. Dat was wat ik dit jaar gemist heb. Men eigen te pleuris zwemmen. Dus nu ikke met paddels van 6meter groot ploegen in klein Benneke zijn voetjes. En met resultaat, ik begin tijden te zwemmen die ik nog nooit gehaald heb. Dus laat ons hopen.
Dus het ging allemaal goed, te goed?
Vorige dinsdag plots een zeer keel, het is ni waar he. Woensdag naar den dokter. Ik wou het niet te ver laten komen. Diagnose: een viruske, ni te veel zorgen maken, hier wat dafalgannekes en het zal wel beteren. Woensdag en donderdag ni echt getraind, vrijdag een kort zwemmeke. Zaterdag ging het zwemmen behoorlijk, nadien tijdens het fietsen geraakte ik echter van gene meter vooruit. Teleurgesteld binnengedraaid en boeken toe tot en met maandag. Na de rust op zondag voelde ik met maandag echt terug fit. Ik deed de lange duurloop die ik normaal zondag moest afwerken, het voelde goed. ´s avonds nog een zwemmeke, ook ni slecht. Ik dacht het verteerd was. Nu maandag nacht wordt ik wakker van de pijn in men oor. Dinsdag terug naar den dokter, oorontsteking en antiobitica voor zes dagen.
Dus nu toch wat onzekerheid rond Florida. Geraak ik tijdig fit? Het ni voor een kwartje dat ik moet trainen, het kost heel wat geld, .... De volgende dagen gaan belangrijk zijn, hoe herstel ik, wat deed de antibiotica kuur met de vorm? Ik hou jullie op de hoogte.
Bobke xxx
Weeral veel te lang geleden natuurlijk dat ik nog eens iets op den Blog gedropt heb.
We zijn hier nu toch weeral een zestal weekskes hard labeur aan het verrichten. Vorige weekend onze Caramellen jubulee (een jaar zijn wij al aan het knoeften op Lanzarote) gevierd.
De laatste weken van augustus een deugdoende rustperiode ingelast: gewoon doen waar ik zin in had, eten wat ik wilde, is een discovloerke kapot shaken, een weekendje Fuerteventura met Melanieke, kortom den break die ik nodig had om weer heelemaal klaar te zijn voor mijn volgend avontuur. Amerika Bobke komt eraan. Op 3 november ben ik ingeschreven voor de volledige Ironman van Florida. Sinds eind augustus fiets en loopsloefkes terug van stal gehaald en begonnen met de voorbereiding. De eerste weken echt schitterend getraind. Veel samen kunnen trainen met Bert Jammaer, gene pannekoek men gedacht , we zijn een paar keer binnengereden met gemiddelden op men kilometertellerke, ja men oren. Ik moet zeggen dat ik blij was met het inspecteren van zijn achtertubekes op sommige momenten (mijn pronostiek voor Bert in Hawaii: 18de). Bovendien kon den kleine broeder mijn verdrinkpartijen in mijn wedstrijden niet langer aanzien en hebben we sinds onze terugkeer al ettelijke zwempartijkes samen afgewerkt. Vollen teut, alles uit de kas, gewoon zoals dat meestal op de Go like Hell trainingskes met zwemkanonnen Kris Herremans en Jan Cools het geval was. Dat was wat ik dit jaar gemist heb. Men eigen te pleuris zwemmen. Dus nu ikke met paddels van 6meter groot ploegen in klein Benneke zijn voetjes. En met resultaat, ik begin tijden te zwemmen die ik nog nooit gehaald heb. Dus laat ons hopen.
Dus het ging allemaal goed, te goed?
Vorige dinsdag plots een zeer keel, het is ni waar he. Woensdag naar den dokter. Ik wou het niet te ver laten komen. Diagnose: een viruske, ni te veel zorgen maken, hier wat dafalgannekes en het zal wel beteren. Woensdag en donderdag ni echt getraind, vrijdag een kort zwemmeke. Zaterdag ging het zwemmen behoorlijk, nadien tijdens het fietsen geraakte ik echter van gene meter vooruit. Teleurgesteld binnengedraaid en boeken toe tot en met maandag. Na de rust op zondag voelde ik met maandag echt terug fit. Ik deed de lange duurloop die ik normaal zondag moest afwerken, het voelde goed. ´s avonds nog een zwemmeke, ook ni slecht. Ik dacht het verteerd was. Nu maandag nacht wordt ik wakker van de pijn in men oor. Dinsdag terug naar den dokter, oorontsteking en antiobitica voor zes dagen.
Dus nu toch wat onzekerheid rond Florida. Geraak ik tijdig fit? Het ni voor een kwartje dat ik moet trainen, het kost heel wat geld, .... De volgende dagen gaan belangrijk zijn, hoe herstel ik, wat deed de antibiotica kuur met de vorm? Ik hou jullie op de hoogte.
Bobke xxx
maandag 17 september 2007
Niet veel nieuws onder de zon
Heloo,
Even de tijd om kort nog eens even iets vanuit Lanzarote te laten horen. Eigenlijk niet veel schokkends te melden. Het schokkendste nieuws deze week kwam ongetwijfeld vanuit België. Het was ook hier groot nieuws dat Benny Van Steelant was overleden. Het doet je je eigen fluttiliteiten wel in een ander perspectief zien. Wat is een onnozel heup blessure als je dat te horen krijgt?
Verder gaat alles hier nog steeds zijn gangeske. Binnen een kwartier trek ik naar de showroom om mijn kostuums te gaan ophalen. Dan een uurtje verstand op nul en wat naast de muziek dansen om vervolgens redelijk op tijd onder de wol te kruipen om morgen om 7h in de fitness te staan om mijn revalidatie-oefeningen te doen voor het werk.
Ik ben hier overigens ook serieus gestart met Deens te leren. Jeg taler alrede en lille smule dansk ( ik spreek al een beetje Deens). Ik heb met Benjamin (collega green teamer die samen is met een Vlaamse) afgesproken dat ik hem Nederlands leer en hij mij Deens. Dit 2x2h per week. Ben eens benieuwd of ik er in oktober al iets van terechtbreng. Dan trek ik immers nog eens voor een vriesvakantie naar het hoge noorden.
Grtz amigos
Ben
Even de tijd om kort nog eens even iets vanuit Lanzarote te laten horen. Eigenlijk niet veel schokkends te melden. Het schokkendste nieuws deze week kwam ongetwijfeld vanuit België. Het was ook hier groot nieuws dat Benny Van Steelant was overleden. Het doet je je eigen fluttiliteiten wel in een ander perspectief zien. Wat is een onnozel heup blessure als je dat te horen krijgt?
Verder gaat alles hier nog steeds zijn gangeske. Binnen een kwartier trek ik naar de showroom om mijn kostuums te gaan ophalen. Dan een uurtje verstand op nul en wat naast de muziek dansen om vervolgens redelijk op tijd onder de wol te kruipen om morgen om 7h in de fitness te staan om mijn revalidatie-oefeningen te doen voor het werk.
Ik ben hier overigens ook serieus gestart met Deens te leren. Jeg taler alrede en lille smule dansk ( ik spreek al een beetje Deens). Ik heb met Benjamin (collega green teamer die samen is met een Vlaamse) afgesproken dat ik hem Nederlands leer en hij mij Deens. Dit 2x2h per week. Ben eens benieuwd of ik er in oktober al iets van terechtbreng. Dan trek ik immers nog eens voor een vriesvakantie naar het hoge noorden.
Grtz amigos
Ben
woensdag 5 september 2007
Weeral veel te lang geleden
Hello, hello, hellow,
Ondertussen weeral een eeuwigheid geleden dat er hier nog eens iets nieuws neergepend is.
Het is toch alweer een week of vier dat we uit België vertrokken zijn richting Club Alcatrez (zoals La Santa ook wel eens genoemd wordt door vermoeide triathleten). In die tussen periode heb ik ook een week vertoefd in het hoge noorden. Bij een ronduit fanstatische 12 graden, een strakke noorderwind en een op tijd en stond aangenaam verkoelende regenbui een bezoek gebracht aan Louise in het allombekende Klakring, deelgemeente van de toeristische trekpleister Juelsminde. Echt fantastische week gehad, zeker ook doordat ma en pa De Wolf de moed en energie hadden om de 820km te overbruggen Seat Altea gewijs. Toch ook wel even de loftrompet boven halen voor de ouders van Louise. Echt een droom om daar te gast te zijn. Ik ben er zeker van dat ons ma en pa dit enkel kunnen beamen. Geen enkele moeite werd gespaard om de koning en koningin uit België in de watten te leggen.
Ondertussen heeft onzen Bob de trainingen al terug hervat. Begin november gaat hij immers in het nabijgelegen Florida deelnemen aan zijn tweede Ironman van het seizoen. Momenteel is den ideale trainingspartner voor hem al opgetrommeld uit België. Bertje Jammaer, zowat onzen derde roommate in 166b, is hier momenteel om zich te prepareren voor den Ironman van Hawaii.
Zelf eigenlijk nog steeds maar aan het aanmodderen. Zwemmen wordt wel terug opgebouwd, maar lopen blijft nog steeds heel beperkt. We zien wel, hebben nog een zee van tijd om terug in bloedvorm te geraken tegen volgend seizoen.
Groeten allemaal,
Ben
Ondertussen weeral een eeuwigheid geleden dat er hier nog eens iets nieuws neergepend is.
Het is toch alweer een week of vier dat we uit België vertrokken zijn richting Club Alcatrez (zoals La Santa ook wel eens genoemd wordt door vermoeide triathleten). In die tussen periode heb ik ook een week vertoefd in het hoge noorden. Bij een ronduit fanstatische 12 graden, een strakke noorderwind en een op tijd en stond aangenaam verkoelende regenbui een bezoek gebracht aan Louise in het allombekende Klakring, deelgemeente van de toeristische trekpleister Juelsminde. Echt fantastische week gehad, zeker ook doordat ma en pa De Wolf de moed en energie hadden om de 820km te overbruggen Seat Altea gewijs. Toch ook wel even de loftrompet boven halen voor de ouders van Louise. Echt een droom om daar te gast te zijn. Ik ben er zeker van dat ons ma en pa dit enkel kunnen beamen. Geen enkele moeite werd gespaard om de koning en koningin uit België in de watten te leggen.
Ondertussen heeft onzen Bob de trainingen al terug hervat. Begin november gaat hij immers in het nabijgelegen Florida deelnemen aan zijn tweede Ironman van het seizoen. Momenteel is den ideale trainingspartner voor hem al opgetrommeld uit België. Bertje Jammaer, zowat onzen derde roommate in 166b, is hier momenteel om zich te prepareren voor den Ironman van Hawaii.
Zelf eigenlijk nog steeds maar aan het aanmodderen. Zwemmen wordt wel terug opgebouwd, maar lopen blijft nog steeds heel beperkt. We zien wel, hebben nog een zee van tijd om terug in bloedvorm te geraken tegen volgend seizoen.
Groeten allemaal,
Ben
Abonneren op:
Posts (Atom)
