Nadat Bobbie hier een tijdje geleden regelmatig verslag uitbracht vanop tropische reisbestemmingen (Kona, Mawi,...) met bijhorende foto's van wuivende palmbomen, is het ditmaal mijn beurt om een korte impressie te schetsen van mijn mooie reisbestemming.
Na lang grasduinen in de Spaanse reisbrochures besloot ik, lak aan alle tradities, een reisbeweging noordwaarts te maken ipv de traditionele zuidelijke trip. Mijn oog viel onmiddellijk op een vijfsterren-Resort in Wuustwezel. Ik kan al dadelijk onderstrepen dat de ontvangst door de waard en zijn waardin een dikke zesde ster verdiende.
Ontdekkingsreiziger die ik ben wou ik me natuurlijk zo veel als mogelijk onderdompelen in de traditionele Vlaamse levenswijze, kwestie van een aanzienlijke portie van de bij wijlen vreemde lokale cultuur op de snuiven. Daarom mocht een regelrecht Belgisch huwelijksfeest niet op het reisprogramma ontbreken. Schitterende ervaring en dit op zich al maakte de lange trek naar het noorden de moeite waard. Toeristgewijs werden alle sportvoedingsrichtlijnen even opzij geschoven en werd er voor een weekend eens gretig gezondigd door rijkelijk te genieten van de traditionele keuken. Rode wijn ipv. sportdrank, Stella in den Highstreet als Recovery Shake, eendeborst met kroketten ipv de klassieke tonijnsalade van de kantine, en een appelstrüdeltje ipv. de zure, lastig te pellen appelsien. Langs deze weg nog eens mijn welgemeende gelukwensen aan het kersverse paar. Hopelijk zijn ze 's nachts tijdig de trap opgeraakt :-)
Enige minpuntje dat ik kan aanstippen van deze verder sublieme reiservaring is het lokale weer. De eerste drie dagen van mijn noordpoolreis hebben mijn, van bleinen en kapotte teennagels voorziene poezelige voetjes meer op de "chauffaash" (mooi locaal woord) gelegen dan in mijn sloefen gezeten. Ook twee donsdekens, een dik paar sokken en een dikke T-shirt volstonden maar net om de nachtelijke kou te trotseren. Qua stagebestemming voor actieve sporters durf ik dus andere reisbestemming aan te raden. Op maandag had ik, na bijna een ganse week de luierik uithangen, een één uur durend loopje gepland doorheen de locale toendra's. Na 26' dacht die gigantische kramp in mijn beide quadriceps daar blijkbaar iets anders over. Drie winters op rij overslaan maakt van een ooit zo doorwinterde eskimo als ik, blijkbaar snel een teer serreplantje.
Dus om af te ronden. Wuustwezel, een schitterende reisbestemming. Fantastische week gehad. Tof om al de locals nog eens terug te zien, om te zien dat er weer een extra bolle buik in de vriendenklik zit. Ook van genoten dat er net dezelfde periode ook een koppel uit Newcastle in het Resort verbleef waarvan de mannelijke helft verdacht veel op de waard leek.
Ik vrees alleen dat voor het komende half jaar nog enkel verslagen verzonden zullen worden vanuit thuisbasis Lanzarote. Tot de IM van Antwerpen heb ik geen plannen en budget meer om deze bestemming nog eens aan te doen. Vanaf nu draait het voor mij nog om één ding: eindelijk afwerken waarvoor ik twee jaar geleden, en drie maanden geleden opnieuw, voor vertrokken ben, IM Lanzarote. Mijn schema voor de komende zes maanden: trainen en mezelf tot in de puntjes soigneren. Geloof me, ik ga er net zo van genieten als deze week van de rust.
Groeten en hopelijk tot snel.
dinsdag 2 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ben,
Schitterend proza, zo zou ik zeggen.
Ik denk dat , als je La Santa achter u gaat late, je zeker moet gaan soliciteren als journalist.
Als we uw tekst lezen zou je zo reserveren voor deze bestemming;-)
In elk geval waren wij blij dat we jullie nog even gezien hebben.
Geniet ginder nu maar verder van het lekkere klimaat en we wensen je veel succes met je trainingen en je uiteindelijke doel:
IM Lanzarote.
Groetjes, en stuur ons maar regelmatig wat (zonnige)proza (liefst gekruid met wat fotomateriaal.
Nonkel Jan & Co
Nou Benneke,
Redelijk stukske reisjournalistiek. Je hebt duidelijk nog iets achter de hand om na je triathlon-dagen (binnen 10 jaar ongeveer) carrière mee te maken!!!!
Grtz
Een reactie posten