Net terug van een lekker 5h durend gevecht met de Lanzarote-wind. Opnieuw vergezeld van twee Esten de fiets over Haria en Mirador gebeukt en gestomt. Spijtig genoeg kan ik hier qua weer in het algemeen niet te hoog van de toren blazen. Naast de al aangehaalde strakke bries, nagenoeg gans de tijd bewolkt, fris en geregeld een lekkere plensbui. Qua fietsen en lopen allemaal weinig hinderlijk voor mijn motivatie maar om me bij dit weer hier in het bij momenten ijskoude water te storten, daar werd deze week al wel eens meerdere keren een zuur gezicht voor getrokken.
Donderdag was ik zo heldhaftig om om 7h in de kloeke bast het water in te springen. “En ge zult er niet uitkomen voor er 4km in de armen zit, pannekoek”, gonstte het zoals bijna elke zwemtraining in mijn kopke. En jawel, na 4km werd er al rillend, met de warmste sweater, de langste broek en de dikste sokken onder den dons gekropen voor een half uur om de kerntemperatuur terug op peil te brengen. Ter info, na dit schrijfsel heb ik nog een zwemtraining op het heerlijke trainingsmenu gezet. De wetsuit ligt al klaar, vergezeld van het potteke vaseline om de nek niet tot schuurpapier te herleiden.
Echter, nadien gaat er vanavond eens in de verste verte niet aan triathlon gedacht worden. Dan staat hier immers de La Santa kerstdiner gepland. Het hotel organiseert dan een kerstfeest voor al het personeel. Eten en drinken à volenté in Atlantico en nadien de disco. Het is hier al van Bob en Mel hun laatste show (eind september) geleden dat ik hier nog mijn gezicht in de disco heb vertoond en eens ben doorgezakt. Ik hoop dat ze me nog herkennen. Morgenvroeg zal de kleine uitspatting al gelijk uitgezweet mogen worden. Dan moet ik immers om 8h al op het appel staan om de 4km morning run af te malen. Ik zal de tandjes maar goed poetsen op voorhand.
Vrienden van het noorden, u weze bij deze gegroet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten