Laatste week en Belgique.

Ola,

De laatste week in Wuustwezel wordt ingezet. Na een half jaar fietstochten te hebben afgewerkt doorheen exotisch klinkende bestemmingen als Woensdrecht, , Den Uil, Schijf en Meersel-Dreef wordt het binnen 6 dagen weer tijd voor minder zuiders klinkende plaatsen van het caliber Playa Blanca, San Bartolome en La Caletta de Famara.

Eergisteren, vrijdag, twee deuren achter me dichtgetrokken. Vooreerst met de betere Sensodine-smile de deur van mijn studio in Leuven definitief afgesloten. De laatste weken begon het geweldig knusse appartementje meer aan te voelen als Leuven-Centraal. De reden dan ook waarom het tijd werd om uit Leuven te vertrekken. Alleenzittten: niks voor mij (vandaar de logische verhuis naar het korter bij familie en vrienden gelegen Lanzarote !?)
De tweede deur werd iets minder graag dichtgetrokken, namelijk deze van TopsportABC. Heel mooi half jaar gehad. Twee maanden lang, in aanloop naar de Olympische Spelen, met de beste atleten van België mogen werken, meer kan je als Sportkotter niet wensen. Ook de sfeer onder de TopsportABC'ers, als de patron waren top. Ik besef dat het in België moeilijk gaat zijn nog een schoner job te vinden bij, een eventuele, terugkomst. Had TopsportABC in A'pen gelegen, ze zouden er nog niet van me af geweest zijn.

Aangezien ik van de kameraden nog eens deftig afscheid wil en wou nemen heb ik de voorbije week al meermaals de glageschoren benen onder tafel geschoven. De laatste week dan ook al meer Chateaux-Briands, visgrills en Crème Brésilliene's gegeten dan Recovery shakes gedronken. Zoals eerder gemeld, het seizoen zit er toch op dus tijd om, héél even, een klein Michelinbandje thv het bekken aan te leggen. Gelukkig deze week iets of wat positief nieuws gehad. De heup-en bilpijn is geen gevolg van de oude, geöpereerde blessure maar een ontsteking van het slijmvlies van de heup tgv van de sliding over de Berendrechtse makkedam. Twee weken ontstekingsremmers slikken en niet lopen en we zouden er vanaf moeten zijn. Vingertjes kruisen.

De komende dagen nog enkele gezellige etentjes afwerken en de familie en vrienden kunnen starten met het boeken van de tickets richting Lanzarote!!

Tot ziens en tot hoors.

Ben

Laatste rechte lijn

Beste vrienden,

Het is eventjes geleden dat ik nog van me heb laten horen. Sinds 10 augustus ben ik terug in La Santa na een deugdoende vakantie in den Belgique.

In die tussentijd is er redelijk wat veranderd. Zoals ge in 1 van Bens berichten kon lezen, hebben Melanie en ik besloten om op 30 september Club La Santa te verlaten. Niet omdat we het beu zijn of onze draai niet meer vinden, maar heel eenvoudig omdat we stillaan toe zijn aan een huisje, tuintje, boompje, ... Dat komt natuurlijk niet vanzelf vandaar onze beslissing om terug in het 'echte leven' te stappen. We gaan van het zonovergoten Lanzarote naar het iets meer noordelijk gelegen Newcastle (Shearer! Shearer!). Ik vrees dat de fietsritjes in de winter langlauchtochtjes zullen worden. Nu ge ziet hoe Ain -Allar Johanson te keer gaat op de fiets. In de winter doet hij niks anders dan cross country skiing. Dus pas maar op...

Op de foto's ziet ge een aantal fraaie bouwwerkjes van Newcastle. We hebben al een weekendje doorgebracht in de stad en het zag er zeer de moeite uit. Het gaat zeker anders zijn, maar daarom niet slechter dan in La Santa. Er wacht me daar een schitterende uitdaging waar ik absoluut naar uitkijk. Op 30 september 'werk' ik mijn laatste dag in La Santa, op 1 oktober zijn we dan al in Hawaii, waar we tot 19 oktober zullen vertoeven. Den 21ste oktober landen we in London en op 27 oktober is mijn eerste werkdag in Newcastle.

Moet er nog zand zijn!

Maar nu dus eerst in de best mogelijke conditie geraken voor het WK in Hawaii. De voorbije twee weken zijn we met de laatste voorbereidingen begonnen. De eerste week was een overgansweek na een week platte rust, maar was toch al goed voor 20 trainingsuren. De voorbije week was al pittiger met 24h30 training. Deze week zal er nog wat bijkomen. Dan volgt een rustweek om dan aan de volgende blok van 3 weken labeur te beginnen. Ik heb samen met den broeder de trainingsplanning besproken en uitgetekend. Het is de moeite! Vanaf begin september zal het hier weer al triathlon zijn wat de klok slaat met de creme de la creme van de triathlonwereld die in La Santa de laatste loodjeskomen leggen voor Hawaii. Hebben hun komst al bevestigd: Bertje Jammaer, Marc Herremans, Dirk Van Gossum, Luc Van Lierde, Thomas Hellriegel. Aan trainingspartners geen gebrek! En dan komt die kleine broeder ook nog eens terug. Het zullen nog 5 mooie weken zijn.

Bobby!

Seizoenseinde

Vrolijke vrienden,

Gisteren met pijn in het hart ook de laatste 2 wedstrijden van het seizoen af moeten melden. Sinds de valpartij in Antwerpen ben ik terug beginnen sukkelen met de heup, of althans de heupregio. Elke keer als ik een duurloop wil afwerken krijg ik een stekende pijn in de linker bilspier. Het eerste kwartier voel ik niets, de volgende tien minuten steekt er precies een mug in mijn k*nt maar de volgende 10 minuten is het precies Jan Zelezny die zijn speer vanop 80m in de spier plant.

Ik ben me natuurlijk al twee weken serieus zorgen aan het maken want ik moet natuurlijk absoluut zeker zijn dat de heup op zich klaar is voor een trainingsjaar in Lanzarote. Daarom ga ik zeker geen risico's nemen met wedstrijden maar heb ik al wel zowat elke dokter in België die weet hoe een heup in elkaar steekt gebeld voor een afspraak. Dit om toch maar zeker te zijn dat ik niet aan het hervallen ben in de oude blessure. Ik mag er niet aan denken...

Soms vraag ik me toch wel af waarom wij zotten dit allemaal doen. Sinds begin maart 4 keer per week om 7h het bad in, elke dag rauw groenten bikken om terug 10kg af te vallen, nooit nog een pint pakken (op af en toe een legendarische uitspatting na),... om uiteindelijk ene keer over de finish te strompelen tijdens de Sterke Peer. Ondanks dat ben ik al terug begonnen met stabilisatie-oefeningen voor de heupregio met het oog op volgend seizoen. Gewoon omdat ik besef dat ik het allemaal veel te graag doe, dat ik verschrikkelijk van de trainingen kan genieten en dat zelfs als 4e in een boeren grasveld over de streep lopen het allemaal waard is.

Groeten mannekes

La Santa, deel II

Verschillenden onder jullie zullen het ondertussen al wel vernomen hebben, maar nu kan ik het defintief melden: ik vertrek op zaterdag 6 september terug richting Lanzarote. Ik heb de beslissing al een week geleden genomen maar wilde eerst op het werk iedereen informeren alvorens het hier te posten. Ik weet dat dit voor velen misschien dom lijkt om zo een mooie job op te geven maar het leven in Leuven, buiten de job, viel me zwaarder en zwaarder.

Plus, het project waar Bob en ik twee jaar geleden voor naar Lanzarote trokken is nog maar voor één van ons voltooid...Ik heb echt het gevoel en de hoop dat het voor mij allemaal nog moet beginnen qua triathlon. Mijn uitslagen zijn tot hiertoe ook niet meer dan een blanco papier.

Nog één maand samen in La Santa vertoeven met onzen Bobbie en dan zal ik het er alleen moeten zien te rooien. Dat schrikt me gelukkig totaal niet af. Ik hoop er ten stelligste eindelijk eens volledig blessurevrij te blijven. Dan ben ik er van overtuigd dat ik er opnieuw een fantastische periode tegemoet ga, en dat ik eindelijk eens een fantastisch triathlonseizoen kan draaien.

Je kan er dus van op aan dat de blogberichten vanuit Lanzarote nog even zullen doorgaan. Nu terug van mijn hand.

Hopelijk kom ik zoveel mogelijk van jullie nog tegen voor vertrek.

Groeten,

Ben

Hoi allemaal,

Zeker eens een kijkje gaan nemen op www.3coach.be. Er staat zowaar een dubbelinterview op met "De Pijl" en mezelf. Het is wel plezant om lezen dat het vertrouwen van den broer in mij zo groot is. Ik zal van de winter maar serieus uit mijn pijp komen om de verwachtingen eindelijk eens in te lossen.

Groeten.

Ben

De Sterke Peer

Dag Sterke Peren - en platte vijgen :-)

Zoals verschillende onder jullie gisteren waarschijnlijk hebben gemerkt lag er gisteren in echte camouflage-outfit zowaar een huisfotograaf van 'The Bikeguide(s)' in de sloot van Beersgat verdoken om fantastische plaatjes te schieten van de thuiswedstrijd bij uitstek. Met heel veel dank aan de (ex-) buurman Rik De Blick en Kelly kunnen wij hier regelmatig topkwaliteit foto's publiceren. Absoluut eens een kijkje gaan nemen op zijn website http://picasaweb.google.be/rik.de.blick. Daar vind je tevens een uitgebreide fotoshoot van de wedstrijd (ook van Antwerpen). Ik heb zelfs vernomen dat hij niet weigerachtig staat tegenover een naaktfotosessie (vanaf cupmaat C en dit geldt enkel voor dames diende ik extra te vermelden).

Hierbij dus enkele foto's van de wedstrijd. Ons pa is trouwens begonnen met het bouwen van een extra schouwsteen om mijn gigantisch 'Sterke Peer'-standbeeld op te plaatsen. Wel één van de mooiste trofeën die ik gekregen heb en natuurlijk altijd plezant om hem te ontvangen van de Sterkste Peer der Peren.

Adios.

Ben

Lezersgilde,

Het moet al maanden geleden zijn dat ik hier nog eens een bedenkelijk schrijfsel heb gepost. Ik vond dan ook dat ik in heel die periode weinig zinnigs te typen had. Dit is een triathlon en Lanzarote blog en buiten wat gezeur over mijn heup en het weer zou er van mijnentwege toch niet veel anders verschenen zijn.

Maar...vorig weekend stond ik zowaar na 13 maanden nog eens in triathlon-plunje om 7h een boterhammeke of 10 met peperkoek, confituur en choco te nuttigen. Na mijn operatie begin maart ging ik er van uit in 2009 voor het eerst terug triathlonklaar te zijn. Maar na een kinébeurt of tien, een glucosaminespuit of 3, een met ons pake afgewerkte stretchsessie of 23564 en een doktersrekening van 8659521454644892, 56 euro achtte ik me zowaar fit om op 3 augustus toch mee het Galgenweel in te springen met als enige doel onzen Bob zijn brilleke halfweg het zwemmen af te trekken :-)

Ik had voor mezelf geen enkel einddoel voorop gesteld, behalve meedoen, genieten dat ik er bij was en natuurlijk er uit halen wat kan. Me richten op een bepaalde plaats of tijd had geen enkele zin. Ik had wel alles gedaan wat mogelijk was om in vorm te zijn maar achtte de kans klein om topfit te zijn aangezien ik eind mei voor het eerst 3km non-stop kon lopen (bijna stervend in Dijckie zijn zoch, wel de wereldkampioen duurloop in zijn gewichtsklasse), en kracht mocht beginnen zetten op de trappers tijdens het fietsen.

Genoeg inleiding me dunkt. Korte impressie van de wedstrijd:

Zwemmen ging beter dan verwacht. De voorafgaande trainingen nog klop gekregen in het bad van Brasschaat van Bartje VL en Frank H. tijdens het zwemmen van de honderd'jes maar blijkbaar zat er die dagen toch wat vermoeidheid in de armen :-) Aldus als 26e de fiets op en gas geven. Waarschijnlijk iets te veel gas gegeven in de eerste tour in Berendrecht en zoedoende een oliespoor achtergelaten waar ik tijdens het beëindigen van mijn tweede tour mooi mijn 7m lange glijpartij over het zachte havenasfalt op inzette. Stuur volledig los en scheef, rem scheef, schakelaars van versnellingen losgekomen en een bloedbad op mijn linkerzijde. Einde wedstrijd dus en ticketje enkel richting Klina. Verdorie, zo ontgoocheld. Gevloekt en geblète als een klein kind toen ik alleen op mijn kamerke in de Klina lag. Op het moment van de val zat ik in 13e positie. Fris als een vis (lichtjes overdreven maar krikt de spectakelwaarde van dit schrijfsel op).

De dag na de wedstrijd een heel gemengd gevoel: heel content dat ik voor mezelf heb kunnen bewijzen dat het zwemmen en fietsen nog niet zo slecht zit, zwaar ontgoocheld dat ik na al de voorafgaande tegenslag(jes) weer pech heb, en anderzijds verschrikkelijk fier op wat mijne brother daar even wegzet. Ik moet bekennen dat ik waarschijnlijk na 15km lopen de hoestsiroop zou mogen hebben bovenhalen tegen de valling die ik zou opdoen bij zijn passage. Eén telefoontje naar Pieter Vandenhoogenband en die kerel triathlont te tegels uit de grond.

Man, man,.. nu ik hier naar boven scroll en zie hoe langdradig ik dit stukje proza al aan het maken ben maar één conclusie: tot morgen op de Sterke Peer waar er tijdens de wedstrijd een ontgoocheling gaat weggesport worden (als die stijve kuiten en die stijve bilspier (tgv tetanosspuit in de k*nt) wat meewillen). En nadien donkere Leffe alstublieft..

Verslag IM Antwerp

Beste supporters,


Eerst en vooral bedankt voor de fantastische steun die jullie gisteren weer hebben geleverd.

1000 atleten stonden op de startlijst voor 3de editie van de Ironman Antwerpen. Het was behoorlijk drummen om een deftig plaatsje te bemachtigen voor de zwemstart. Om 11uur werd het startschot gegeven. Een gewriemel tussen kajaks en triathleten en weg waren we. Ondanks chaotische zwemstarts in Florida en Lanzarote, voelde ik me onmiddellijk vrij comfortabel. Na een 5 tal minuten zwemmen, sloeg dit gevoel evenwel drastisch om. Iemand vond het niet beter om te trachten men zwembrilletje af te trekken. Gelukkig draag ik men badmuts tegenwoordig altijd over men brilletje, zodat zijn poging half mislukte. Er liep toch behoorlijk wat water in men brilletje wat me toch wat ongemakkelijk maakte. Ik begrijp niet wat sommige mensen bezield. Ik zwom misschien in 150e plaats. Wat win je erbij iemands wedstrijd naar de vaantjes te proberen helpen. Fairplay en respect voor je tegenstanders is anders! Gelukkig vond ik vrij snel terug een goed ritme. Ik kwam na een kleine dertig minuten uit het water, met een veel beter gevoel dan vorig jaar. Mijn ouders riepen dat ik rond de 150e plaats hing wat me een morele boost gaf om er keihard in te vliegen op de fiets.

Na een vlotte wissel draaide ik de gas onmiddellijk open. Ik had me voorgenomen eens echt voluit te gaan in het eerste gedeelte van het fietsen. Na een half uur wedstrijd had ik een gemiddelde van 43,5 en wist ik dat ik super aan het rijden was. Op weg naar het keerpunt kon je een eerste keer een goed overzicht krijgen van de wedstrijd. Tot mijn eigen verbazing zag ik mijn broertje ergens rond de 15e plaats doorkomen. Oei dacht ik, dat wordt gas geven om hem nog bij te benen. Ik zat op dat moment rond de 45e plaats. Vrij snel na het keerpunt, kon ik een omvangrijke groep bijbenen en schoof zo op naar een top dertig plaats. Aan kilometer 60 zie ik plots men broer langs de kant staan, zij linkerzijde volledig bebloed. In een scherpe bocht sloeg het noodlot toe en ging hij vol tegen de grond. Ben werd gedwongen de strijd te staken. Superspijtig, hij was aan een dijk (Tommeke) van een wedstrijd bezig en lag op dat moment in 13e positie. Hij verzekerde me echter dat hij ok was zodat ik met een gerust hard mijn eigen wedstrijd kon verderzetten. De laatste 30km bleef ik rond de 30ste plaats hangen en reed uiteindelijk de wissel binnen als 32e, na 2h14 minuten op de fiets te hebben gezeten. Gemiddeld 40 per uur. Een boost voor het vertrouwen met het oog op de loopproef.

Tijdens de wissel schoot er toch wel gigantische krampen in men benen zeker. Rustig blijven en zachtjes beginnen lopen. Oef ze gingen weg. De eerste ronde voelde niet super aan. Gewoon goed tempo, zeker geen superbenen. In de tweede ronde kon ik plots een versnelling hoger schakelen. De laatste ronde voelde super en ik snelde naar een 16de plaats in 4u05'59. Een looptijd van 1h18 zorgde dat ik tevens 2de age grouper werd na Thierry Verbinnen. Dit was absoluut men beste halve afstand wedstrijd. Super tevreden met alledrie de proeven al blijft men zwemmen men zwakke broertje. Proficiat aan Marino en Luk: wat een wedstrijd van die mannen, wat een tijden. Met een fantastische 4de plaats, ondanks een valpartij, maakte ook Bert Jammaer weer indruk, na zijn fabuleuse Ironman Lanzarote overwinning.

De pintjes werden gesmaakt!

Nogmaals bedankt supporters.

Groetjes Bob.

PS: Bens verslag volgt.

Ongelooflijk tevreden

16de plaats overall, 2de age grouper overall in 4u05'59.
Zwemmen: 29'53: 165e zwemtijd
Fietsen: 2h14'27: 16e fietstijd
Lopen: 1h18'05: 11e looptijd
Super tevreden.
Ben kwam onfortuinlijk ten val maar stelt het goed. Hij reed op dat moment in 13de positie.
Verslag volgt morgen. Hier alvast een paar foto's.

Bobke.

Klaar voor de start!

Vandaag nog even gaan losrijden in mooi gezelschap!



We zijn er klaar voor!



Verslag volgt zo snel mogelijk.



Groetjes Bobke.

In de gazet

Allen naar uw krantenwinkel! Haal het Nieuwsblad van zaterdag 2 augustus in huis!

Woensdagavond kreeg ik telefoon van het Nieuwsblad. Ze vroegen of ze een interview mochten afnemen met het oog op de Ironman van Antwerpen van komende zondag. Deze morgen is er dan een fotograaf geweest om een aantal kiekjes te komen nemen.
Locatie van dienst was 'de put' in Wuustwezel. Met fiets boven men hoofd en tot men knieën in het water op de gevoelige plaat: als dat gene reden is om een gazet te kopen!

Groetjes Bobke.