Verslag Ironman Florida

Gegroet beste vrienden,

Hier een impressie van mijn Amerikaans avontuur. Kort samengevat: van de hel naar de hemel.

Op zaterdag 27oktober ben ik aan men tripke begonnen. Men eerste vlucht was van Lanzarote naar België. Met 2uur vertraging kwam ik in ons Belgenlandje aan. Toch wat sneu want zo werd men verblijf in Wuustwezel toch weer met een paar uurtjes ingekort. Zondag om 6uur dan uit de veren om mijn aan men missie te beginnen. Eerste vlucht was van Brussel naar Frankfurt. Dat verliep volgends plan. Dan vervolgens 9uur op de vlieger van Frankfurt richting Charlotte USA. Hier begon een eerste hapering in men schema op te treden. Met een uur vertraging zijn we opgestegen. Gevolg was dat de vertraging in combinatie met al dat getreuzel en gecontroleer aan de duane (ik was precies Bobke Bin Laden: wat komt ge hier doen, hoe lang blijft ge, waar woont ge, wat doet ge voor werk, ... ik ging daar begot gewoon een triathlonneke doen, bovendien werd mijn zakske terroristisch materiaal met een appel, banaan en mandarinneke ontmantelt en vakkundig uit mijn kofferke verwijdert door half het Amerikaanse leger, jongens toch), maakte dat ik mijn connectie naar Tallahassee miste. Ha geen probleem jongen ge krijgt een zitje in ons volgend vluchtje: 5uur wachten. Na 4 uur wachten verscheen op da teeveeke dat men vluchtje een uurke vertraging zou hebben. Na 6uur wachten, kwam er op datzelfde teeveeke de volgende leuke boodschap: Flight Canceled. Feest. Opnieuw 2 uur aanschuiven om een hotelvoucher te bemachten en een vlucht voor de volgende dag. Die nacht 4 uurkes geslapen na bijna 25uur wakker te zijn geweest. Ideale voorbereiding dacht ik zo.
Maandagochtend om 9uur zat ik dan eindelijk op de vlieger richting Tallahassee. Eens daar aangekomen werd ik opnieuw aangenaam verrast, geen bagage, geen velo. Opnieuw feest.
Van Tallahassee moest ik dan nog 2u30 met een autoke bollen richting Panama city Beach (startplaats van de Ironman). Onderweg een shortje gekocht om toch wat te kunnen trainen. Ik had gelukkig mijn loopsloefen en men wetsuite in mijn handbagage gestoken. Voorgevoel me dunkt. Eens in de lodge aangekomen een kort loopke gedaan gevolgd door een zwemmeke in de zee. Met men bloot gat in mijne wetsuite, geweldig!
Uiteindelijk was het dinsdagavond dat ze men fiets en bagage bezorgden. Ik kon toen men onderbroek bijna recht tegen de muur zetten. Ik heb nog nooit zo opgelucht geweest. Ik moet bekennen die 3 dagen zonder bagage waren echt niet van de plezantste: ik kon het parcours niet verkennen, ik had geen fiets, ... ik begon echt ongerust te worden. Dinsdagavond dan snel men fietske in mekaar gezet. Bleek dat men rem nog was afgebroken. Maar eigenlijk kon het me op dat moment zoveel niet meer schelen. Ik was zo gelukkig dat ik eindelijk alleen aan de wedstrijd kon beginnen denken.
Uiteindelijk woensdag dan een 80tal km gereden met mijn veloke.
Woensdagavond arriveerde Melanie ook. In tegenstelling tot mijn missie verliep bij haar alles naar wens. Het begin van een fantantastische tijd.
Donderdag was volledige rustdag. Powernapping a volonte. ´s avonds was het pastaparty en athlete meeting.
Vrijdag dan alle de spiertjes wat losgezet en heel den dag schranzen.

De wedstrijd
Om 7uur was het zover. Met 2300 stonden we gereed om in de Golf van Mexico te duiken. De eerste 500m wemmen was puur trachten te overleven. Boksen, stampen, slagen, pitsen, alles behalve zwemmen. Na 1,9k was er een doortocht op het strand. Ik zat op schema en voelde me beter worden. Het tweede zwemgedeelte voelde best goed. De laatste km zelfs zeer goed. Ik kwam uit het water na 1h03, dat was 2min30 sneller dan in Nice. Natuurlijk al een hele opsteker.
Mijn wissel was niet echt van de snelste. Ik had een route uitgestippeld om zo efficiënt mogelijk bij men fiets te geraken. Wel in de wedstrijd vergis ik me toch van rij zeker. Ik stond daar te panikeren in de verkeerde rij. Toch een minuutje verloren.
De eerste km op de fiets voelde onmiddellijk zeer goed aan. Ik voelde echt power in de benen. En eigenlijk heb ik de ganse 180km altijd een goed gevoel gehad. Na 80km kwam ik door in 2u05. Toen wist ik als ik dat tempo kon houden, ik mijn vooropgestelde tijd van 5uur zeker zou halen. Ik kwam de wissel binnen na 4u41. Dat was natuurlijk een geweldig gevoel. Ik was tijdens het fietsen opgeschoven van de 440ste naar de 44ste plaats.
Mijn strategie voor de wedstrijd was om de eerste halve marathon onder de 1u30 te lopen en dan af te wachten wat er in het tweede deel nog inzat. Ik vertrok dan ook aan een behoorlijk tempo. Doortocht halfweg was 1u27. Toen begon ik echt te geloven in een schitterend resultaat. Natuurlijk kan er op dat moment nog heel wat misgaan. Ik ben altijd goed blijven eten en drinken en trachtte mijn temp zo goed mogelijk vast te houden. De laatste 5km was het dan echt weer door de muur lopen. Alles deed pijn maar ge weet dat ge uw droom kunt gaan waarmaken.
Na 8u54min liep ik overgelukkig over de finishlijn. Ik ga men finishgfoto´s zeker op den Blog zetten, ge moet men koppeke zien.

De statistieken:
Eindtijd 8u54, 26ste plaats overall, 4de age grouper, 2de in mijn age group
Zwemtijd: 1u03
Fietstijd: 4u41, 2de snelste tijd van al de age groupers, snelste fietsttijd in age group 25-29
Looptijd: 3u03, 3de snelste tijd van al de age groupers, snelste looptijd in men age group
En gekwalificeerd voor Hawaii. Jihaa.

Nogmaals bedankt iedereen voor al de steun, de Smsjes, de reacties op den Blog, de mailtjes, fantastisch. Ik wil Melanieons Ma en Pa en klein Bennek toch wel specifiek bedanken. Het is dankzij hendat ik deze uitslag heb kunnen behalen.

De foto´s volgen.
Bobke.

P.S. Hawaii is volgend jaar op 11oktober. Supporters altijd welkom, het is maar 254uur vliegen.