We leven nog

Ha die Belgen,

Weeral veel te lang geleden natuurlijk dat ik nog eens iets op den Blog gedropt heb.
We zijn hier nu toch weeral een zestal weekskes hard labeur aan het verrichten. Vorige weekend onze Caramellen jubulee (een jaar zijn wij al aan het knoeften op Lanzarote) gevierd.

De laatste weken van augustus een deugdoende rustperiode ingelast: gewoon doen waar ik zin in had, eten wat ik wilde, is een discovloerke kapot shaken, een weekendje Fuerteventura met Melanieke, kortom den break die ik nodig had om weer heelemaal klaar te zijn voor mijn volgend avontuur. Amerika Bobke komt eraan. Op 3 november ben ik ingeschreven voor de volledige Ironman van Florida. Sinds eind augustus fiets en loopsloefkes terug van stal gehaald en begonnen met de voorbereiding. De eerste weken echt schitterend getraind. Veel samen kunnen trainen met Bert Jammaer, gene pannekoek men gedacht , we zijn een paar keer binnengereden met gemiddelden op men kilometertellerke, ja men oren. Ik moet zeggen dat ik blij was met het inspecteren van zijn achtertubekes op sommige momenten (mijn pronostiek voor Bert in Hawaii: 18de). Bovendien kon den kleine broeder mijn verdrinkpartijen in mijn wedstrijden niet langer aanzien en hebben we sinds onze terugkeer al ettelijke zwempartijkes samen afgewerkt. Vollen teut, alles uit de kas, gewoon zoals dat meestal op de Go like Hell trainingskes met zwemkanonnen Kris Herremans en Jan Cools het geval was. Dat was wat ik dit jaar gemist heb. Men eigen te pleuris zwemmen. Dus nu ikke met paddels van 6meter groot ploegen in klein Benneke zijn voetjes. En met resultaat, ik begin tijden te zwemmen die ik nog nooit gehaald heb. Dus laat ons hopen.

Dus het ging allemaal goed, te goed?
Vorige dinsdag plots een zeer keel, het is ni waar he. Woensdag naar den dokter. Ik wou het niet te ver laten komen. Diagnose: een viruske, ni te veel zorgen maken, hier wat dafalgannekes en het zal wel beteren. Woensdag en donderdag ni echt getraind, vrijdag een kort zwemmeke. Zaterdag ging het zwemmen behoorlijk, nadien tijdens het fietsen geraakte ik echter van gene meter vooruit. Teleurgesteld binnengedraaid en boeken toe tot en met maandag. Na de rust op zondag voelde ik met maandag echt terug fit. Ik deed de lange duurloop die ik normaal zondag moest afwerken, het voelde goed. ´s avonds nog een zwemmeke, ook ni slecht. Ik dacht het verteerd was. Nu maandag nacht wordt ik wakker van de pijn in men oor. Dinsdag terug naar den dokter, oorontsteking en antiobitica voor zes dagen.

Dus nu toch wat onzekerheid rond Florida. Geraak ik tijdig fit? Het ni voor een kwartje dat ik moet trainen, het kost heel wat geld, .... De volgende dagen gaan belangrijk zijn, hoe herstel ik, wat deed de antibiotica kuur met de vorm? Ik hou jullie op de hoogte.

Bobke xxx