Wedstrijdverslag

Hello allemaal,
Dankzij het knappe werk van den Breezer kan er terug geblogged worden. Ik heb vanmorgen nog naar mijn hotmail contactpersonen gemaild dat den blog was opgedoekt maar je ziet, in nood kent men zijn vrienden.
Ik had via mail immers verslag uitgebracht ivm mijn seizoensdebuut deze zondag tijdens de triathlon van Gran Canaria. De wedstrijdafstand was exact dezelfde als in Brasschaat: 3km zwemmen in zee, 80km fietsen (waarin in totaal 1100hoogtemeters overbrugd dienden te worden) en 20km lopen (4x 5km met elke tour een loodzware helling in het parcours). Samen met Marc (bikeguide), Nico (van Rent a Car) en Louise zijn we vrijdagavond richting Gran Canaria gevlogen. Zaterdag overdag een heel mooi, gezellig dagje gehad met Louise, ‘s avonds de fiets gaan wegzetten in de wisselzone en dan vroeg het bed in om in vorm te zijn voor zondag.
Ik moet zeggen,: “ik was in topvorm!” Heb echt in mijn ogen de sportprestatie van mijn leven geleverd. Ik was 3e op 7 minuten van de nummers 1 en 2, Hector en Eneko Llanos, 2 full-time profs en veruit de sterkste Spaanse triatleten (Eneko was dit jaar nog 5e in Hawaii). Een uitslag dus die mijn stoutste verwachtingen overtrof. Nico had me immers gewaarschuwd dat het deelnemersveld sterk zou zijn aangezien de wedstrijd deel uitmaakt van een soort van Spaanse superprestige.
Wat de wedstrijd zelf iets meer in detail betreft: ik was als 13e uit het water, al wel op bijna 4’ van de twee Llanos broeders. De benen die ik daarna echter had op de fiets, kom ik denk maar een paar keer per jaar tegen. Op de top van de eerste klim was ik al in 4e positie en ben dan uiteindelijk tot bij nummer 3 kunnen fietsen om samen met hem de wisselzone in te gaan voor het lopen. In totaal had ik de 4e fietstijd, opnieuw achter de Llanos broeders en 40sec trager dan een gewezen Spaanse profwielrenner. De eerste loopronde voelde de benen zwaar aan, beetje last van opgeblazen schenen maar tot mijn verbazing was mijn tempo blijkbaar toch niet slecht want ik liep verder uit op de achtervolgers. Uiteindelijk had ik met 1h23 nog de 5e looptijd, 2’ trager dan de 1e looptijd (1h21). Ook heel tevreden met de looptijd dus gezien de enorm zware omloop.
Het was ook wel lachen geblazen toen de organisatoren me achteraf kwamen vragen voor een interview en dat ze vertelden dat ze zich allemaal aan het afvragen waren wie diën tip met zijn Oil-service pakske aan (nog eens merci Bertje, mijn Go Like Hell outfitje was immers totaal versleten en de nieuwe FM uitrusting is nog niet klaar) toch was. Toen ze Louise voor mij zagen supporteren zijn ze bij haar gaan polsen.
Door die 3e plaats heb ik trouwens de ganse trip terugverdiend. Nog een schoon bedragje prijzengeld gekregen. Heb natuurlijk Louise beloofd om er eens samen van op weekend te trekken. Het was immers super dat zij mee is gegaan om te supporteren. De uitslag en misschien ook wel foto’s van de wedstrijd staan op http://www.clubfinisher.com/.
Ook al de plezante reacties en felicitaties van de collega’s van het Green Team waren heel aangenaam. Ik had blijkbaar niet alleen mezelf verrast. Maar nog het meest deed het deugd om de hier in La Santa voor mij veruit belangrijkste personen, den broeder en Louise, te zien blinken van fierheid. Merciekes Bobbie.
In ieder geval was dit weekend dus een enorme boost voor de moraal en motivatie. Het is plezant om weten dat de vele, vele trainingsuren toch opleveren. Nu full power mezelf klaarstomen voor Brasschaat, het eerste hoofddoel van dit seizoen. Want er is nog steeds héél, héél veel werk aan de winkel.
Hopelijk zijn de foto’s ook goed doorgekomen bij de mail.
Grtz allemaal,
Nen heel tevreden Ben vanuit Club La Santa., die toch ook al wel serieus aan het uitkijken is naar nen tropische vakantie naar Wuustwezel in juni om iedereen nog eens terug te zien.