Waarom doe ik triathlon?... Hierom!!!!
en hierom ...
woensdag 21 november 2007
donderdag 15 november 2007
Supportersblog
Hey allemaal,
Bij deze heb ik het genoegen u met enige trots de gloednieuwe supportersblog
http://thebikeguidessupporters.blogspot.com/
voor te stellen.
Een initiatief van mijn nonkel om jullie supporters ook de kans te geven nieuwtjes, foto´s, fratskes, verhalen, ... achter te laten.
Echt fantastisch initiatief.
Bobke.
Bij deze heb ik het genoegen u met enige trots de gloednieuwe supportersblog
http://thebikeguidessupporters.blogspot.com/
voor te stellen.
Een initiatief van mijn nonkel om jullie supporters ook de kans te geven nieuwtjes, foto´s, fratskes, verhalen, ... achter te laten.
Echt fantastisch initiatief.
Bobke.
vrijdag 9 november 2007
Verslag Ironman Florida
Gegroet beste vrienden,
Hier een impressie van mijn Amerikaans avontuur. Kort samengevat: van de hel naar de hemel.
Op zaterdag 27oktober ben ik aan men tripke begonnen. Men eerste vlucht was van Lanzarote naar België. Met 2uur vertraging kwam ik in ons Belgenlandje aan. Toch wat sneu want zo werd men verblijf in Wuustwezel toch weer met een paar uurtjes ingekort. Zondag om 6uur dan uit de veren om mijn aan men missie te beginnen. Eerste vlucht was van Brussel naar Frankfurt. Dat verliep volgends plan. Dan vervolgens 9uur op de vlieger van Frankfurt richting Charlotte USA. Hier begon een eerste hapering in men schema op te treden. Met een uur vertraging zijn we opgestegen. Gevolg was dat de vertraging in combinatie met al dat getreuzel en gecontroleer aan de duane (ik was precies Bobke Bin Laden: wat komt ge hier doen, hoe lang blijft ge, waar woont ge, wat doet ge voor werk, ... ik ging daar begot gewoon een triathlonneke doen, bovendien werd mijn zakske terroristisch materiaal met een appel, banaan en mandarinneke ontmantelt en vakkundig uit mijn kofferke verwijdert door half het Amerikaanse leger, jongens toch), maakte dat ik mijn connectie naar Tallahassee miste. Ha geen probleem jongen ge krijgt een zitje in ons volgend vluchtje: 5uur wachten. Na 4 uur wachten verscheen op da teeveeke dat men vluchtje een uurke vertraging zou hebben. Na 6uur wachten, kwam er op datzelfde teeveeke de volgende leuke boodschap: Flight Canceled. Feest. Opnieuw 2 uur aanschuiven om een hotelvoucher te bemachten en een vlucht voor de volgende dag. Die nacht 4 uurkes geslapen na bijna 25uur wakker te zijn geweest. Ideale voorbereiding dacht ik zo.
Maandagochtend om 9uur zat ik dan eindelijk op de vlieger richting Tallahassee. Eens daar aangekomen werd ik opnieuw aangenaam verrast, geen bagage, geen velo. Opnieuw feest.
Van Tallahassee moest ik dan nog 2u30 met een autoke bollen richting Panama city Beach (startplaats van de Ironman). Onderweg een shortje gekocht om toch wat te kunnen trainen. Ik had gelukkig mijn loopsloefen en men wetsuite in mijn handbagage gestoken. Voorgevoel me dunkt. Eens in de lodge aangekomen een kort loopke gedaan gevolgd door een zwemmeke in de zee. Met men bloot gat in mijne wetsuite, geweldig!
Uiteindelijk was het dinsdagavond dat ze men fiets en bagage bezorgden. Ik kon toen men onderbroek bijna recht tegen de muur zetten. Ik heb nog nooit zo opgelucht geweest. Ik moet bekennen die 3 dagen zonder bagage waren echt niet van de plezantste: ik kon het parcours niet verkennen, ik had geen fiets, ... ik begon echt ongerust te worden. Dinsdagavond dan snel men fietske in mekaar gezet. Bleek dat men rem nog was afgebroken. Maar eigenlijk kon het me op dat moment zoveel niet meer schelen. Ik was zo gelukkig dat ik eindelijk alleen aan de wedstrijd kon beginnen denken.
Uiteindelijk woensdag dan een 80tal km gereden met mijn veloke.
Woensdagavond arriveerde Melanie ook. In tegenstelling tot mijn missie verliep bij haar alles naar wens. Het begin van een fantantastische tijd.
Donderdag was volledige rustdag. Powernapping a volonte. ´s avonds was het pastaparty en athlete meeting.
Vrijdag dan alle de spiertjes wat losgezet en heel den dag schranzen.
De wedstrijd
Om 7uur was het zover. Met 2300 stonden we gereed om in de Golf van Mexico te duiken. De eerste 500m wemmen was puur trachten te overleven. Boksen, stampen, slagen, pitsen, alles behalve zwemmen. Na 1,9k was er een doortocht op het strand. Ik zat op schema en voelde me beter worden. Het tweede zwemgedeelte voelde best goed. De laatste km zelfs zeer goed. Ik kwam uit het water na 1h03, dat was 2min30 sneller dan in Nice. Natuurlijk al een hele opsteker.
Mijn wissel was niet echt van de snelste. Ik had een route uitgestippeld om zo efficiënt mogelijk bij men fiets te geraken. Wel in de wedstrijd vergis ik me toch van rij zeker. Ik stond daar te panikeren in de verkeerde rij. Toch een minuutje verloren.
De eerste km op de fiets voelde onmiddellijk zeer goed aan. Ik voelde echt power in de benen. En eigenlijk heb ik de ganse 180km altijd een goed gevoel gehad. Na 80km kwam ik door in 2u05. Toen wist ik als ik dat tempo kon houden, ik mijn vooropgestelde tijd van 5uur zeker zou halen. Ik kwam de wissel binnen na 4u41. Dat was natuurlijk een geweldig gevoel. Ik was tijdens het fietsen opgeschoven van de 440ste naar de 44ste plaats.
Mijn strategie voor de wedstrijd was om de eerste halve marathon onder de 1u30 te lopen en dan af te wachten wat er in het tweede deel nog inzat. Ik vertrok dan ook aan een behoorlijk tempo. Doortocht halfweg was 1u27. Toen begon ik echt te geloven in een schitterend resultaat. Natuurlijk kan er op dat moment nog heel wat misgaan. Ik ben altijd goed blijven eten en drinken en trachtte mijn temp zo goed mogelijk vast te houden. De laatste 5km was het dan echt weer door de muur lopen. Alles deed pijn maar ge weet dat ge uw droom kunt gaan waarmaken.
Na 8u54min liep ik overgelukkig over de finishlijn. Ik ga men finishgfoto´s zeker op den Blog zetten, ge moet men koppeke zien.
De statistieken:
Eindtijd 8u54, 26ste plaats overall, 4de age grouper, 2de in mijn age group
Zwemtijd: 1u03
Fietstijd: 4u41, 2de snelste tijd van al de age groupers, snelste fietsttijd in age group 25-29
Looptijd: 3u03, 3de snelste tijd van al de age groupers, snelste looptijd in men age group
En gekwalificeerd voor Hawaii. Jihaa.
Nogmaals bedankt iedereen voor al de steun, de Smsjes, de reacties op den Blog, de mailtjes, fantastisch. Ik wil Melanieons Ma en Pa en klein Bennek toch wel specifiek bedanken. Het is dankzij hendat ik deze uitslag heb kunnen behalen.
De foto´s volgen.
Bobke.
P.S. Hawaii is volgend jaar op 11oktober. Supporters altijd welkom, het is maar 254uur vliegen.
Hier een impressie van mijn Amerikaans avontuur. Kort samengevat: van de hel naar de hemel.
Op zaterdag 27oktober ben ik aan men tripke begonnen. Men eerste vlucht was van Lanzarote naar België. Met 2uur vertraging kwam ik in ons Belgenlandje aan. Toch wat sneu want zo werd men verblijf in Wuustwezel toch weer met een paar uurtjes ingekort. Zondag om 6uur dan uit de veren om mijn aan men missie te beginnen. Eerste vlucht was van Brussel naar Frankfurt. Dat verliep volgends plan. Dan vervolgens 9uur op de vlieger van Frankfurt richting Charlotte USA. Hier begon een eerste hapering in men schema op te treden. Met een uur vertraging zijn we opgestegen. Gevolg was dat de vertraging in combinatie met al dat getreuzel en gecontroleer aan de duane (ik was precies Bobke Bin Laden: wat komt ge hier doen, hoe lang blijft ge, waar woont ge, wat doet ge voor werk, ... ik ging daar begot gewoon een triathlonneke doen, bovendien werd mijn zakske terroristisch materiaal met een appel, banaan en mandarinneke ontmantelt en vakkundig uit mijn kofferke verwijdert door half het Amerikaanse leger, jongens toch), maakte dat ik mijn connectie naar Tallahassee miste. Ha geen probleem jongen ge krijgt een zitje in ons volgend vluchtje: 5uur wachten. Na 4 uur wachten verscheen op da teeveeke dat men vluchtje een uurke vertraging zou hebben. Na 6uur wachten, kwam er op datzelfde teeveeke de volgende leuke boodschap: Flight Canceled. Feest. Opnieuw 2 uur aanschuiven om een hotelvoucher te bemachten en een vlucht voor de volgende dag. Die nacht 4 uurkes geslapen na bijna 25uur wakker te zijn geweest. Ideale voorbereiding dacht ik zo.
Maandagochtend om 9uur zat ik dan eindelijk op de vlieger richting Tallahassee. Eens daar aangekomen werd ik opnieuw aangenaam verrast, geen bagage, geen velo. Opnieuw feest.
Van Tallahassee moest ik dan nog 2u30 met een autoke bollen richting Panama city Beach (startplaats van de Ironman). Onderweg een shortje gekocht om toch wat te kunnen trainen. Ik had gelukkig mijn loopsloefen en men wetsuite in mijn handbagage gestoken. Voorgevoel me dunkt. Eens in de lodge aangekomen een kort loopke gedaan gevolgd door een zwemmeke in de zee. Met men bloot gat in mijne wetsuite, geweldig!
Uiteindelijk was het dinsdagavond dat ze men fiets en bagage bezorgden. Ik kon toen men onderbroek bijna recht tegen de muur zetten. Ik heb nog nooit zo opgelucht geweest. Ik moet bekennen die 3 dagen zonder bagage waren echt niet van de plezantste: ik kon het parcours niet verkennen, ik had geen fiets, ... ik begon echt ongerust te worden. Dinsdagavond dan snel men fietske in mekaar gezet. Bleek dat men rem nog was afgebroken. Maar eigenlijk kon het me op dat moment zoveel niet meer schelen. Ik was zo gelukkig dat ik eindelijk alleen aan de wedstrijd kon beginnen denken.
Uiteindelijk woensdag dan een 80tal km gereden met mijn veloke.
Woensdagavond arriveerde Melanie ook. In tegenstelling tot mijn missie verliep bij haar alles naar wens. Het begin van een fantantastische tijd.
Donderdag was volledige rustdag. Powernapping a volonte. ´s avonds was het pastaparty en athlete meeting.
Vrijdag dan alle de spiertjes wat losgezet en heel den dag schranzen.
De wedstrijd
Om 7uur was het zover. Met 2300 stonden we gereed om in de Golf van Mexico te duiken. De eerste 500m wemmen was puur trachten te overleven. Boksen, stampen, slagen, pitsen, alles behalve zwemmen. Na 1,9k was er een doortocht op het strand. Ik zat op schema en voelde me beter worden. Het tweede zwemgedeelte voelde best goed. De laatste km zelfs zeer goed. Ik kwam uit het water na 1h03, dat was 2min30 sneller dan in Nice. Natuurlijk al een hele opsteker.
Mijn wissel was niet echt van de snelste. Ik had een route uitgestippeld om zo efficiënt mogelijk bij men fiets te geraken. Wel in de wedstrijd vergis ik me toch van rij zeker. Ik stond daar te panikeren in de verkeerde rij. Toch een minuutje verloren.
De eerste km op de fiets voelde onmiddellijk zeer goed aan. Ik voelde echt power in de benen. En eigenlijk heb ik de ganse 180km altijd een goed gevoel gehad. Na 80km kwam ik door in 2u05. Toen wist ik als ik dat tempo kon houden, ik mijn vooropgestelde tijd van 5uur zeker zou halen. Ik kwam de wissel binnen na 4u41. Dat was natuurlijk een geweldig gevoel. Ik was tijdens het fietsen opgeschoven van de 440ste naar de 44ste plaats.
Mijn strategie voor de wedstrijd was om de eerste halve marathon onder de 1u30 te lopen en dan af te wachten wat er in het tweede deel nog inzat. Ik vertrok dan ook aan een behoorlijk tempo. Doortocht halfweg was 1u27. Toen begon ik echt te geloven in een schitterend resultaat. Natuurlijk kan er op dat moment nog heel wat misgaan. Ik ben altijd goed blijven eten en drinken en trachtte mijn temp zo goed mogelijk vast te houden. De laatste 5km was het dan echt weer door de muur lopen. Alles deed pijn maar ge weet dat ge uw droom kunt gaan waarmaken.
Na 8u54min liep ik overgelukkig over de finishlijn. Ik ga men finishgfoto´s zeker op den Blog zetten, ge moet men koppeke zien.
De statistieken:
Eindtijd 8u54, 26ste plaats overall, 4de age grouper, 2de in mijn age group
Zwemtijd: 1u03
Fietstijd: 4u41, 2de snelste tijd van al de age groupers, snelste fietsttijd in age group 25-29
Looptijd: 3u03, 3de snelste tijd van al de age groupers, snelste looptijd in men age group
En gekwalificeerd voor Hawaii. Jihaa.
Nogmaals bedankt iedereen voor al de steun, de Smsjes, de reacties op den Blog, de mailtjes, fantastisch. Ik wil Melanieons Ma en Pa en klein Bennek toch wel specifiek bedanken. Het is dankzij hendat ik deze uitslag heb kunnen behalen.
De foto´s volgen.
Bobke.
P.S. Hawaii is volgend jaar op 11oktober. Supporters altijd welkom, het is maar 254uur vliegen.
Topsportparadijs
Hello,
In afwachting van het Ironman-verslag van onzen Hawaii-ganger nog eens een kort verslagje van ne mens die nog niet onder de 9h grens gedoken is (en misschien ook nooit zal doen). Voor de moment is La Santa weer even veranderd van familie-hotel waar de moeders aan hun billen komen werken en de vaders aan hun penske tot een paradijs vol topsporters. Het zijn toch weer een paar klinkende namen die hier de revue hebben gepasseer of nog steeds aan het passeren zijn. Zo is hier dit weeekend de Belgische Olympische ploeg neergestreken met een 30-tal atleten. Hieronder alle atletiekers ( Gevaert, Hellebaut, en consoorten), de judokas, roeiers en kajakkers. Volgende weekend zou er dan nog eens een delegatie bij komen. Heel aangenaam om nog eens een serieus mondje beschaafd Wezels te kunnen spreken tegen de gasten.
Verder hebben we hier de eerste week van de twee weken durende bike week achter de rug. Niet slecht, 300km op de fiets gezeten enkel al tijdens de werkuren. Ik zal het kunnen gebruiken ook. Binnen twee weken komen er immers twee fiets-machienen met de naam Van Looveren overgevlogen en ik kan me al inbeelden dat die mannen hier niet als pannenkoeken gaan rondrijden, Ook in de bike week rijden er mannen rond met een mooi palmares. Rolf Aldag, Andreas Klier en Jacob Pill ( allemaal T-mobile) en Tom Kristenssen (7x Le Mans gewonnen en in Denemarken zowat de bekendste sportman). Ook Jenson Button heeft hier een weekje aan de basis conditie komen werken om een komende seizoen weer een paar miljoentjes bijeen te rijven achter het stuur van zijnen bolide.
Goed, ..
Ik zal Ovischovi eens gezelschap gaan houden in het Bike Center.
Grtz
Ben
In afwachting van het Ironman-verslag van onzen Hawaii-ganger nog eens een kort verslagje van ne mens die nog niet onder de 9h grens gedoken is (en misschien ook nooit zal doen). Voor de moment is La Santa weer even veranderd van familie-hotel waar de moeders aan hun billen komen werken en de vaders aan hun penske tot een paradijs vol topsporters. Het zijn toch weer een paar klinkende namen die hier de revue hebben gepasseer of nog steeds aan het passeren zijn. Zo is hier dit weeekend de Belgische Olympische ploeg neergestreken met een 30-tal atleten. Hieronder alle atletiekers ( Gevaert, Hellebaut, en consoorten), de judokas, roeiers en kajakkers. Volgende weekend zou er dan nog eens een delegatie bij komen. Heel aangenaam om nog eens een serieus mondje beschaafd Wezels te kunnen spreken tegen de gasten.
Verder hebben we hier de eerste week van de twee weken durende bike week achter de rug. Niet slecht, 300km op de fiets gezeten enkel al tijdens de werkuren. Ik zal het kunnen gebruiken ook. Binnen twee weken komen er immers twee fiets-machienen met de naam Van Looveren overgevlogen en ik kan me al inbeelden dat die mannen hier niet als pannenkoeken gaan rondrijden, Ook in de bike week rijden er mannen rond met een mooi palmares. Rolf Aldag, Andreas Klier en Jacob Pill ( allemaal T-mobile) en Tom Kristenssen (7x Le Mans gewonnen en in Denemarken zowat de bekendste sportman). Ook Jenson Button heeft hier een weekje aan de basis conditie komen werken om een komende seizoen weer een paar miljoentjes bijeen te rijven achter het stuur van zijnen bolide.
Goed, ..
Ik zal Ovischovi eens gezelschap gaan houden in het Bike Center.
Grtz
Ben
donderdag 8 november 2007
Bedankt
Hey allemaal,
BEDANKT VOOR ALLE STEUN EN AL DE FANTASTICHE REACTIES!
DAT DOET ONGELOOFLIJK DEUGD. ECHT FANTASISCH! MERCI!
Mijn verslag en foto´s volgen zo snel mogelijk.
Een overgelukkige, super tevreden, zelfs een beetje content ook, op een wolk levende,
Bobbie.
BEDANKT VOOR ALLE STEUN EN AL DE FANTASTICHE REACTIES!
DAT DOET ONGELOOFLIJK DEUGD. ECHT FANTASISCH! MERCI!
Mijn verslag en foto´s volgen zo snel mogelijk.
Een overgelukkige, super tevreden, zelfs een beetje content ook, op een wolk levende,
Bobbie.
zaterdag 3 november 2007
Bobbie gaat tekeer in Florida
Man, man,....
Onzen Bob is enkele uren geleden gefinished in zijn tweede Ironman uit zijn nog prille triathloncarriere. Maar wat voor een wedstrijd heeft hij in Florida neergezet. 8h54´13´´!!!!!
Hij heeft zonet voor een aantal uur half het Green Team voor de computer in de private gekluisterd gehouden. Na een meer dan degelijke zwembeurt (1h03) dacht ik na het fietsonderdeel een eerste maal dat er een fout moest zijn op de website. Fietstijd: 4h41, oa. 9 minuten sneller dan een aantal Belgische tijdritkanonnen,... en opgerukt van om en bij de 440e naar de 43e plaats. Dit betekent dat hij de 180km vrolijk heeft afgemaald aan een gemiddelde snelheid van 38,5km/h. Voor zij die af en toe eens op een koersfietsje zitten... Dat is stevig gasgeven.
Dan begon het in spanning afwachten of hij zich niet vergaloppeerd had op de fiets en nog iets overgelaten had voor de marathon. Maar Bobbie vond zowaar nog de energie om de afsluitende marathon af te malen in 3h03 en hierdoor op te rukken naar een uiteindelijke 26e plaats op om en bij de 2500 deelnemers. Extra surplus is dat hij hiermee zijn ticket voor Hawaii 2008 binnen heeft. Ik weet al een ding zeker. Mijn ticket Hawaii zal sowieso ook geboekt worden. Ofwel om er zelf aan de start te staan als ik me kwalificeer in Lanzarote, ofwel om die klepper dit huzare stukje nog eens te zien herhalen.
Slaapwel,
Nen enorm fiere broer vanuit Lanzarote
Onzen Bob is enkele uren geleden gefinished in zijn tweede Ironman uit zijn nog prille triathloncarriere. Maar wat voor een wedstrijd heeft hij in Florida neergezet. 8h54´13´´!!!!!
Hij heeft zonet voor een aantal uur half het Green Team voor de computer in de private gekluisterd gehouden. Na een meer dan degelijke zwembeurt (1h03) dacht ik na het fietsonderdeel een eerste maal dat er een fout moest zijn op de website. Fietstijd: 4h41, oa. 9 minuten sneller dan een aantal Belgische tijdritkanonnen,... en opgerukt van om en bij de 440e naar de 43e plaats. Dit betekent dat hij de 180km vrolijk heeft afgemaald aan een gemiddelde snelheid van 38,5km/h. Voor zij die af en toe eens op een koersfietsje zitten... Dat is stevig gasgeven.
Dan begon het in spanning afwachten of hij zich niet vergaloppeerd had op de fiets en nog iets overgelaten had voor de marathon. Maar Bobbie vond zowaar nog de energie om de afsluitende marathon af te malen in 3h03 en hierdoor op te rukken naar een uiteindelijke 26e plaats op om en bij de 2500 deelnemers. Extra surplus is dat hij hiermee zijn ticket voor Hawaii 2008 binnen heeft. Ik weet al een ding zeker. Mijn ticket Hawaii zal sowieso ook geboekt worden. Ofwel om er zelf aan de start te staan als ik me kwalificeer in Lanzarote, ofwel om die klepper dit huzare stukje nog eens te zien herhalen.
Slaapwel,
Nen enorm fiere broer vanuit Lanzarote
Abonneren op:
Posts (Atom)
