Niet fit voor Antwerpen.

Ik denk dat ik nu toch wel het laatste sprankeltje hoop op deelname zondag aan hét hoofddoel van het jaar mag laten vallen. Vandaag nog eens proberen te lopen. Na 3km mocht er alweer op de kiezeltjes van Hofakker 28 gedraaid worden met een lip van de brievenbus tot de achterdeur.
We zullen dan maar den Bobbie naar een top 20 plaats schreeuwen.

Grtz.

Stevig ontgoochelden Ben

3 weken congée!!!

Mannekes,

Vanaf woensdag zijn we allebei terug in hét vakantieparadijs van België. Zowel onzen Bob als ikzelf hebben na al de zware Green Team arbeid van de afgelopen tien maanden dergelijke break meer dan verdiend me dunkt... Bike-weken, triathlonkampen, marathonkampen, ochtendruns, trainingsschemakes opstellen, fietskes onderhouden,... het kruipt niet in de koude kleren.

Onzen Bob gaat de ganse drie weken in Wuustwezel blijven. Laatste 5 dagen komt Mel afgezakt naar Wuustwezel. Haar misschien toch nog laten weten van zeker de regenjas en de caoutchoue botten niet te vergeten. Het is hier immers weeral flink aan het zomeren. Tijdens zijn drie weken staan er verschillende wedstrijdjes op het menu. Eerst morgen de kwarttriathlon van Kapelle-op-den-Bosch. Dan de Marc Herremans Classic het weekend daarop en het laatste weekend ter afronding nog een klein Powermanneke in Geel om de beentjes nog eens te marineren in het zuur.

Voor mezelf is het qua wedstrijden nog één groot vraagteken. Ik heb immers het meest onnozele gedaan wat je als fietser/triathlonner kan doen. Na de wedstrijd van Brasschaat had ik triathlonfietsschoenen gekocht kwestie van na het zwemmen rapper op de fiets te zitten. Onder die schoenen moest ik natuurlijk nieuwe blokjes zetten en daar ligt de oorzaak van alle blessuremisserie die ik de laatste 4 weken heb gehad. De positie van de blokjes was waarschijnlijk lichtjes verschillend van de positie die ik op mijn oude schoenen had. Resultaat: paar dagen na schoenwissel: verschrikkelijk gevoel in de heup tijdens lopen. 1e gedacht fysio: ontstoken pees tgv lopen; fietsen en zwemmen geen probleem. Gedacht Ben: aha, extra veel en zwaar gaan fietsen dus om toch nog wat conditie te bewaren. Resultaat 2: na een week pillen pakken, ijs leggen en loopstop, bij de eerste looptest nog meer last dan de week voordien, plus als extra toetje nog een kniepees ontsteking er boven op waardoor ik ook geen meter meer mocht fietsen. Nu dus al 4 weken geen meter meer gelopen en een week niet gefietst. Gisteren gelukkig met mijn oude schoenen, die thuis in de vuilbak lagen, terug mogen gaan fietsen, en zaterdag grote test. Dan mag ik voor het eerst terug proberen rustig te joggen. Heb ik dan totaal geen last, noch van de knie, noch van de heup, dan mag ik de week erop starten in Antwerpen. Anders dikke streep erdoor en twee ponponnekes rond de pols om mee langs de kant te gaan supporteren. Maar ik hoop er toch nog steeds op....

Tot slot, komende drie weken weer te bereiken op de belgische gsm nummer en vanavond om 20h Stroop.

Grtz

Ben

Louise terug naar Denemarken

Hello,

Vandaag veruit mijn minst aangename moment van de laatste 10maanden achter de rug: Louise samen met Mette, haar roommate, naar de luchthaven gebracht voor de vlieger richting Denemarken. Toch wel even serieus op de tandjes bijten toen Louise moest vertrekken. Ondanks de droomjob, het schone weer, de perfecte trainingsomstandigheden, de geweldige collega’s, het gezelschap van den broeder en den Ovi is het toch ook vooral door Louise te ontmoeten dat ik hier 10 droommaanden heb gehad. Vanaf vandaag zal het hier voor mij in La Santa nooit meer hetzelfde zijn. Het is voor mij momenteel dan ook nog altijd een groot vraagteken hoeveel maanden dat ik er hier nog ga bij aanbreien.

Het goede nieuws is dat Louise hoogstwaarschijnlijk binnen 2 weken naar de hoofdstad van België komt afgezakt, Wuustwezel (althans dat is toch wat den Ovi haar heeft wijsgemaakt). Het zal een klein tegenvallerke worden qua Culturele bezienswaardigheden en Culinaire hoogstandjes, hoewel ons gemeentehuis nu niet zoveel moet onderdoen voor het stadhuis van Brussel en de kollekes op de Primus van’t Posthuis van internationale kwaliteit zijn. De 6e augustus vertrek ik dan ( in het gezelschap van een gigantische kater, opgeschaard in Café Local na de Classic) richting Denemarken tot 10augustus. Vanaf 11 augustus tot 15 augustus kan er een stadsgids gezocht worden om den Bobbie zijn ega, Mel, de Parel van de Kempen nader te laten aanschouwen.

Waar Louise vooral ook bij wou zijn is de Marc Herremans Classic. Het kl*te nieuws is echter dat ik al 2 weken geen meter meer heb kunnen lopen wegens een heupblessure. Eerst werd gedacht aan een ontsteking van een pees die aanhecht op de heup maar na een week pillen pakken en ijs leggen had ik nog meer last tijdens het joggen dan tevoren. Nu zou het dan weer meer een spierletsel zijn, maar wat het juist is kan er nog geen ene zeggen. Zwemmen en fietsen zijn gelukkig geen probleem, en het lopen ga ik vanaf vandaag vervangen door aquajoggen kwestie van niet nog meer conditie te verliezen. Ik wil sowieso in Antwerpen starten, al kan ik geen meter lopen. Dan zwem ik alles uit mijn kas tot het melkzuur uit mijne wetsuit springt en probeer ik op de fiets de tijdrit van mijn leven te rijden. Maar de hoop is er echter nog dat ik toch nog fit geraak. Loopvorm zal dan echter niet van geweldigen doen zijn.

Ik ben vorige week Maandag samen met den Bobbie en den Ovi (natuurlijk ook hij present) toch efkes gaan testen in de disco of die heup geen problemen oplevert voor de after-party na de Classic. De test verliep positief, niks gene last gehad, dus sowieso paraat. Het was vorige week immers Louise en Mette hun laatste Green Team show. De traditie hier is dat de vertrekkende Green Teamer(s) in redelijk belachelijke outfit naar de disco moeten. Daar moesten we dus absoluut present voor zijn. Echt goei feestje gehad zoals je kan zien op de foto’s.
Het was wel de enige uitspatting die we ons hebben veroorloofd. Vanaf nu trainen wat we kunnen of mogen ifv Antwerpen en toch ook weer serieus aftellen naar 25juli om terug richting België te vliegen.

Grtz,

Ben

Bobke Ironman

Helabakes,

Eindelijk tijd gevonden om mijn verslagske eens neer te typen van da klein wedstrijdje dat ik in Nice heb meegedaan.
Uitslag: 40ste plaats op 1500 deelnemers in een tijd van 9u42min. Had ik op voorhand voor dit resultaat mogen tekenen: direct. Nee, echt ongelooflijk tevreden over men wedstrijd.
Zoals gewoonlijk een laat ons zeggen matige zwembeurt, 487ste uit het water in 1u06. Tijdens het fietsen nooit echt geforceerd. Binnengereden in de wisselzone na 180km fietsen in 5u18 op een 70ste plaats. Dan nog een klein joggingske gedaan in 3u11 en zo op de 40ste plaats terecht gekomen. Op geen enkel moment een echt zwak moment gekend en echt super kunnen genieten van men aankomst. Zoveel volk die echt zot worden om dat Bobke van Wezel over de meet komt, echt kippevel. Ge krijgt heel vaak de vraag: "Waarom doet ge dat toch?" Awel, toen wist ik het, dat gevoel dat ge over de finish komt, ni te beschrijven. (Dat is hetzelfde als vijf lange Ice teas op de Starbeach Matti).
Als ik dan toch een minpuntje moet opgeven: ik mis op een haar kwalificatie voor het WK in Hawaii. Vorig jaar moest ge in mijn leeftijdscategorie op hetzelfde parcours 9u55 doen om te kwalificeren. Ik kom over de finish in 9u42, ik denk, ja het is gebeurd. Helaas, drie pateekes in mijn leeftijdscategorie in de top 15 overall. Er waren maar 4 plaatskes. Ik mis mijn slot op 4 minuten. Uiteindelijk is het nog maar eens duidelijk dat ik absoluut moet verbeteren in het zwemonderdeel. Gewoon degelijk zwemmen, absoluut niet super, en ik doe mee voor top 20.

Ik wil bij deze ook Melanie, Marc Fassaert (coach), Ian (ploegmaat), Marc Herremans bedanken voor de steun en het supporteren tijdens de wedstrijd. Melanie had zelfs cheerleader pomponnekes meegenomen. Zij in volle actie zwaaien met haar atributen, iedereen had het gezien, behalve Bobke, focussen he.

Ik mag absoluut niet klagen over de recuperatie de dagen nadien. Enkel de eerste dag na de westrijd was ik ni echt in staat om veel sprintjes te trekken. Vanaf dinsdag kon ik terug normaal wandelen, alle ja, terug wandelen. Een weekske niks gedaan. Vorige week wat hersteltrainingskes gedaan, maar alles op het gemakske. Vanaf vorige zaterdag terug stevig aan het trainen. En ik moet bekennen het gevoel is best ok. Want we komen naar België, het mag best wel he na meer dan 10maanden. In België op het menu: 1/4 triathlon Kapelle op den Bosch op 28juli om 18h, Ironman Antwerpen op 5 augustus om 11u en Powerman Geel op 12 augustus om 14u40. Supporters meer dan welkom!!!!!!!!!!!

Bij deze zou ik iedereen in Antwerpen en omstreken al willen verwittigen dat er op 5 augustus vanaf een uur of elf ´s avonds wel eens lichte aardschokskes kunnen worden opgemeten. Het schijnt dat er een feesje is in cafe Local na de wedstrijd. Allen op post zou ik zeggen. Boeken die verlof!

We arriveren in België op 25 juli en blijven tot 15 augustus.

Ook nen dikke, letterlijk, proficiat voor papie Hansie en hip hip hoera voor mama Anneke met hun nieuwste aanwinst Tijl Vermeiren. Ik hoop dat hij op Anneke trekt. Ocharme anders.

Tot binnen twee weekskes he vriendjes.
Bobke Ironman.